I'm alive
Door: Nieke Naalden
Blijf op de hoogte en volg Nieke
09 Maart 2016 | Cambodja, Khett Siem Reab
En dan vliegen er ineens alweer bijna twee weken voorbij dat ik in Siem Reap ben... Die gingen helaas niet helemaal zoals gepland.
In mijn vorige reisverslag zit ik vol enthousiasme te vertellen hoe ik Siem Reap ga verkennen op mijn fietsje en allerlei wilde plannen heb. Helaas ging het twee dagen goed en ben ik daarna ziek geworden :(
Niets ernstigs gelukkig maar de bacterie waar ik last van had in de busreis na Bangkok sloeg helaas door. Het werd erger en erger tot het punt waarbij ik ongeveer 16 uur per dag sliep, nergens energie voor had en me continue ellendig voelde. Gelukkig hebben Jeroen en Nancy enorm goed voor me gezorgt en ben ik gisteren naar de dokter geweest. Ik heb antibiotica gekregen voor 3 dagen om de bacterie te doden en 100 andere medicijnenn, dat allemaal voor 7 dollar, thankyou Cambodia!
Wat natuurlijk ook niet erg meehielp met het ziek zijn is de enorme hitte die vorige week begonnen is. Je kunt zoveel douche en in de airco zitten als je wilt maar zodra je 1 stap buiten zet ben je zeiknat. De ventilator die boven mijn bed hangt is ondertussen mijn beste vriend geworden tot deze het een paar dagen geleden op een vroege ochetend begaf. Ik werd meteen bezweet wakker en rende naar de kamer van Jeroen en Nancy in paniek dat mijn ventilator het niet meer deed. De eerste reactie die ik kreeg van mijn broer die zich omdraaide was: Welcome to Cambodia! Erg normaal hier dus dat de stoppen regelmatig springen en je dan geen wc, douche of airco kunt gebruiken.... :)
Maargoed dat betekent niet dat ik niets heb meegemaakt de afgelopen dagen. Ik heb elke dag geprobeerd om toch iets uit te voeren zoals zwemmen, uit eten, over de night market heenlopen, fietsen of naar Pinot Divino.
Hetgene dat me het meeste opvalt in Cambodja is het feit dat er absoluut geen, maar dan ook echt geen, verkeersregels zijn. Ik heb hier in twee weken in totaal 1 verkeersbord en 2 stoplichten ontdekt. En het meest bijzondere hieraan is dat het gewoon werkt. Niemand rijdt harder dan 30 (zodat je niet op iemand crasht die ineens de hoek om komt) en je moet gewoon zorgen dat je op tijd iemand aankijkt om te kijken wie je voorrang geeft, heerlijk.
Voor de rest heb ik helaas 90% van de tijd in bed gelegen, 3 engelse boeken uitgelezen en heel veel films gekeken... Maar daar komt hopelijk vanaf nu een einde aan!
De volgende stap komt dichtbij en dat wordt Shianoukville (het zuiden van Cambodja) daar blijf ik, denk ik, een nachtje en vervolgens ga ik door naar de eilandjes. Koh Rong en Koh Rong Salmoem (google het maar even als je jaloers wilt worden :D). Wat ik wel al voor elkaar heb gekregen is mijn visa voor Vietnam, dus per de 16de kan ik Vietnam in!
Helaas geen geweldig reisverslag dus voor nu, maar de echte reis moet nog beginnen.
Hopelijk tot snel met wat leukere verhalen!
Liefs,
Nieke
In mijn vorige reisverslag zit ik vol enthousiasme te vertellen hoe ik Siem Reap ga verkennen op mijn fietsje en allerlei wilde plannen heb. Helaas ging het twee dagen goed en ben ik daarna ziek geworden :(
Niets ernstigs gelukkig maar de bacterie waar ik last van had in de busreis na Bangkok sloeg helaas door. Het werd erger en erger tot het punt waarbij ik ongeveer 16 uur per dag sliep, nergens energie voor had en me continue ellendig voelde. Gelukkig hebben Jeroen en Nancy enorm goed voor me gezorgt en ben ik gisteren naar de dokter geweest. Ik heb antibiotica gekregen voor 3 dagen om de bacterie te doden en 100 andere medicijnenn, dat allemaal voor 7 dollar, thankyou Cambodia!
Wat natuurlijk ook niet erg meehielp met het ziek zijn is de enorme hitte die vorige week begonnen is. Je kunt zoveel douche en in de airco zitten als je wilt maar zodra je 1 stap buiten zet ben je zeiknat. De ventilator die boven mijn bed hangt is ondertussen mijn beste vriend geworden tot deze het een paar dagen geleden op een vroege ochetend begaf. Ik werd meteen bezweet wakker en rende naar de kamer van Jeroen en Nancy in paniek dat mijn ventilator het niet meer deed. De eerste reactie die ik kreeg van mijn broer die zich omdraaide was: Welcome to Cambodia! Erg normaal hier dus dat de stoppen regelmatig springen en je dan geen wc, douche of airco kunt gebruiken.... :)
Maargoed dat betekent niet dat ik niets heb meegemaakt de afgelopen dagen. Ik heb elke dag geprobeerd om toch iets uit te voeren zoals zwemmen, uit eten, over de night market heenlopen, fietsen of naar Pinot Divino.
Hetgene dat me het meeste opvalt in Cambodja is het feit dat er absoluut geen, maar dan ook echt geen, verkeersregels zijn. Ik heb hier in twee weken in totaal 1 verkeersbord en 2 stoplichten ontdekt. En het meest bijzondere hieraan is dat het gewoon werkt. Niemand rijdt harder dan 30 (zodat je niet op iemand crasht die ineens de hoek om komt) en je moet gewoon zorgen dat je op tijd iemand aankijkt om te kijken wie je voorrang geeft, heerlijk.
Voor de rest heb ik helaas 90% van de tijd in bed gelegen, 3 engelse boeken uitgelezen en heel veel films gekeken... Maar daar komt hopelijk vanaf nu een einde aan!
De volgende stap komt dichtbij en dat wordt Shianoukville (het zuiden van Cambodja) daar blijf ik, denk ik, een nachtje en vervolgens ga ik door naar de eilandjes. Koh Rong en Koh Rong Salmoem (google het maar even als je jaloers wilt worden :D). Wat ik wel al voor elkaar heb gekregen is mijn visa voor Vietnam, dus per de 16de kan ik Vietnam in!
Helaas geen geweldig reisverslag dus voor nu, maar de echte reis moet nog beginnen.
Hopelijk tot snel met wat leukere verhalen!
Liefs,
Nieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
